نوید شاهد | فرهنگ ایثار و شهادت

این دوست گرامیم در هنگام تشییع جنازه ام به زیر تابوتم می رفت و با صدای طنین و بلند یا الله الله می گفت و من صدای یا الله یا الله او را شنیدم و در آخر مرا بر زمین می گذاشت و نماز میتی را بر من می خواند و آنگاه که مرا دفن می کردند گریه ای را سر می دادکه من صدای گریه اش را می شنیدم و تا بدانم که این دوست عزیزم خدایاری است و برای من گریان است چونکه از او جدا شده ام...

خان طومان ..... اسمى که تا قبل از 17 ارديبهشت 95 به گوشم نخورده بود ... اما از آن روز به بعد خان طومان کلمه اى شده که تمام تنم را به لرزه در مى آورد